H Θεραπεία Αποδοχής και Δέσμευσης είναι μία θεραπεία τρίτης γενιάς Γνωσιακής Συμπεριφοριστικής Θεραπείας που αναπτύχθηκε  με σκοπό να επικεντρωθεί σε κάτι που η κλασική ΓΣΘ δεν μπόρεσε να παρέχει. Αυτό ήταν κυρίως στο να δώσει έμφαση στο πως οι γνωσιακές μας διεργασίες και συμπεριφορές μπορούν να συνδεθούν με το σύστημα αξιών και τις επιθυμίες μας, βοηθώντας μας παράλληλα να αναπτύξουμε ψυχολογική ευελιξία.

Σκοπός της ΘΑΔ είναι να βοηθήσει τους θεραπευόμενους να δεσμευτούν σε συμπεριφορές οι οποίες θα τους βοηθήσουν να ζουν στο παρόν και με συνειδητότητα. Σύμφωνα με τη ΘΑΔ, αυτό θα καταφέρει να τους δώσει καλύτερο έλεγχο της επιλογής και της απόφασης του τρόπου ζωής που θέλουν να ακολουθήσουν. Έτσι η ΘΑΔ διδάσκει ως αρχή πως αντί να παλεύουμε αιώνια να εξαλείψουμε ανθρώπινες εμπειρίες όπως το άγχος, δημιουργώντας ακόμα μεγαλύτερη δυσαρέσκεια και στρες γιατί δεν είναι εφικτό, είναι προτιμότερο να αποδεχτούμε πως είναι αναπόφευκτο να το βιώσουμε.  Αυτό οδηγεί στο δεύτερο κομμάτι, που αποτελεί την ονομασία της θεραπευτικής αυτής προσέγγισης, τη “δέσμευση”. Αντίθετα λοιπόν από την ανάγκη να εξαλείψουμε κάθε δυνατή, έστω και ελάχιστα αρνητική εμπειρία, η ΘΑΔ μας ζητά να επικεντρωθούμε στην δέσμευση μας να ζήσουμε όσο πιο κοντά στις αξίες μας μπορούμε, υπενθυμίζοντας στον εαυτό μας πως έχουμε τον έλεγχο να πράττουμε αυτό που είναι πιο κοντά στις αξίες μας καθώς αυτό θα μας κάνει ευτυχισμένους. 

Ας πάρουμε για παράδειγμα μια έφηβη κοπέλα η οποία βιώνει άγχος για την απόδοση της στο σχολείο. Αυτό το άγχος έχει ως αποτέλεσμα πολλές φορές να μην θέλει να βρίσκεται στο σχολείο και να κάνει αδικαιολόγητες απουσίες.

Μέσω της θεραπείας ΘΑΔ, η κοπέλα θα έχει ως στόχο να αναπτύξει την δυνατότητα να αντιληφθεί πως μια από τις κεντρικές της αξίες είναι η αυτό-ανάπτυξη. Αυτό θα την κάνει να αποδεχθεί το γεγονός πως η εμπειρία του να αποτύχει κάποιες φορές μπορεί να συμβεί, αλλά είναι και αυτή μια ευκαιρία για εξέλιξη και εμπειρική μάθηση. Έτσι, προχωρώντας στην θεραπεία ακολουθεί την δέσμευση να ξεκινήσει να πηγαίνει πιο τακτικά στο σχολείο, μια πράξη η οποία παρόλο που θα συνεχίσει πιθανών να της προκαλεί άγχος ανά διαστήματα, είναι σε αρμονία με την προαναφερθείσα αξία και θα την βοηθήσει να αισθάνεται πιο εναρμονισμένη με αυτό που είναι σημαντικό για εκείνη. Επομένως, μακροπρόθεσμα θα την οδηγήσει να είναι πιο ικανοποιημένη και να έχει καλύτερη ποιότητα ζωής.

Η ΘΑΔ μετατοπίζει το κύριο στόχο της θεραπείας, από την αντιμετώπιση μιας συμπεριφοράς που προκαλεί δυσαρέσκεια στο άτομο, στην διερεύνηση του γιατί υπάρχει αυτή η δυσαρέσκεια. Δεν ασχολείται τόσο στο τι πήγε στραβά, αλλά στο τι είναι σημαντικό για το άτομο έτσι ώστε η ζωή του να έχει την πορεία που επιθυμεί. Σκοπός για το άτομο είναι να μάθει να αποδέχεται πως οι δυσκολίες είναι αναπόφευκτες και αντί να παλεύει να τις αποφύγει να τις αποδεχτεί ώστε να μειώσει τον αντίκτυπο τους και να δώσει την ενέργεια του στο να ορίσει τις πράξεις του βασισμένο στις αξίες του.